รูปประโยคพื้นฐานของภาษาญี่ปุ่น
หลังจากที่ได้เรียนรู้เรื่องตัวอักษรภาษาญี่ปุ่นกันไปแล้ว บทความนี้เราเรียนรู้เรื่องรูปแบบประโยคภาษาญี่ปุ่นกันค่ะ ภาษาญี่ปุ่นเป็นอีกหนึ่งภาษาที่มีความแตกต่างจากภาษาไทยและภาษาอังกฤษที่เราคุ้นเคยทั้งในด้านโครงสร้างทางภาษาและลักษณะของไวยากรณ์ ดังนั้น การเริ่มเรียนภาษาญี่ปุ่นสำหรับคนไทยจึงเหมือนกับการเริ่มต้นเรียนรู้ใหม่ทั้งหมด
แล้วรูปแบบประโยคหรือลักษณะประโยคเป็นอย่างไรล่ะ
เราตามติดตามกันต่อเลยค่ะ
ลักษณะการเรียงประโยคของภาษาญี่ปุ่นจะเหมือนกับภาษาเกาหลี คือ
กริยาจะอยู่ท้ายสุดของประโยค
ด้วยเหตุผลนี้เองทำให้คนเกาหลีที่เรียนภาษาญี่ปุ่นจะได้เปรียบด้านไวยากรณ์สามารถเรียนรู้ภาษาญี่ปุ่นได้เร็วกว่าคนไทย
และคนจีนก็จะได้เปรียบในส่วนของตัวอักษรคันจิเวลาอ่านภาษาญี่ปุ่นจับใจความได้เร็วแค่มองตัวอักษรคันจิก็พอจะเข้าใจว่าเนื้อหานั้นเกี่ยวข้องกับอะไร
ขอเล่าจากประสบการณ์ตอนที่ได้ไปเรียนที่ญี่ปุ่น 1 ปีหน่อยนะคะ ตอนเรียนในห้องเรียนแอบอิจฉาเพื่อนที่เป็นคนเกาหลีทำไมเรียนเก่งจังหว่าทั้งๆที่เพิ่งเข้ามาแท้ๆ คุณเธอเข้าใจเร็วมาก ไอ้เรายังนั่งงงๆ อยู่เลย (ช่ายสิก็ไวยากรณ์เขาเหมือนกันนิ..ฮึ) ส่วนเพื่อนคนจีนเวลาเรียนวิชาการอ่านคุณเธอเข้าใจล่ะ อิฉันยังต้องนั่งเปิดดิกชั่นนารี่งันๆ อยู่เลย ทั้งๆที่เรียนวิชาเอกภาษาญี่ปุ่นมา ณ เพลานั้นอิฉันก็ยังอ่านไม่ค่อยจะเข้าใจเลย....เซ็งจริงๆๆๆ
กลับมาเข้าเรื่องกันต่อดีกว่า...
คนไทยที่เริ่มเรียนภาษาญี่ปุ่นในระยะแรกๆ
จะรู้สึกว่ามันยากเสียเหลือเกินเพราะเหมือนกับการเริ่มต้นเรียนรู้ใหม่หมดเลยทั้งโครงสร้างไวยากรณ์และตัวอักษร เรามาเปรียบเทียบดูตัวอย่างรูปแบบประโยคกันค่ะ
จะเห็นว่ารูปแบบประโยคภาษาญี่ปุ่นจะ เรียงจากประธาน
ตามด้วยกรรม และปิดท้ายด้วยกริยา ซึ่งความหมายนั้นเหมือนกัน คือ ฉันกินข้าว แค่การเรียงประโยคเท่านั้นที่มีความแตกต่าง
และในระหว่างคำจะเห็นตัวอักษรฮิรางานะแทรกอยู่
เราเรียกว่า คำช่วย
ดังนั้นเวลาที่เราจะแปลรูปประโยคภาษาญี่ปุ่นเราต้องฟังให้ไม่จบประโยคก่อนเราถึงจะไม่รู้ว่าประธานของประโยคนั้นจะทำอะไรค่ะ
ดังนั้นเวลาที่เราจะแปลรูปประโยคภาษาญี่ปุ่นเราต้องฟังให้ไม่จบประโยคก่อนเราถึงจะไม่รู้ว่าประธานของประโยคนั้นจะทำอะไรค่ะ
ส่วนคำช่วยคืออะไร และมีความสำคัญอย่างไร
จะอธิบายในบทความหน้านะคะ To be continue…
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น